
Biedny Bulbasaur Asha czesto padał ofiarą Heracrossa na przestrzeni lat… – kadr z anime Pokemon: The Johto Journeys
Po dłuższej przerwie wracam z nowym tekstem! Dzisiaj lekcja biologii. Temat – jedzeniowe relacje między Pokemonami! Artykuł dzieli się na trzy części, w pierwszej poruszymy najciekawsze przypadki drapieżnictwa w świecie pokemonów. Drugą część poświęcimy naturalnym rywalom, a w trzeciej części omówię przypadki pasożytnictwa u pokemonów (tu nasuwać może się relacja Bulbasaura i Heracrossa Asha). Zapraszam do zapoznania się i życzę miłego czytania!
- Drapieżnictwo u pokemonów.
Przyjrzyjmy się, co o drapieżnictwie mówi nam Wikipedia: Drapieżnictwo to sposób odżywiania się organizmów, polegający na wykorzystaniu jako pokarm ciała innego zwierzęcia. Najprościej mówiąc pokemon A poluje na pokemona B, by się nim pożywić. Jednym z najciekawszych przypadków takiego zjawiska we franczyzie jest relacja między Heatmorami a Durantami (w najnowszej serii anime możemy się jej przyjrzeć !link!). Według Kena Sugimoriego, czyli twórcy owej dwójki, stworzył on Heatmora i Duranta na wzór mrówkojada i mrówki. Ponadto by Durant nie miał żadnych szans w starciu z drapieżnikiem przypisał mu typ stalowy. W tej sytuacji ogniste ataki mrówkojada biją naszą ofiarę cztery razy mocniej. Ciekawostką o tych pokemonach jest to, że mają identyczną szansę na złapanie i podstawową sumę statystyk. Wraz z wyjściem ósmej generacji Duranty zyskały kolejnego wroga – Sandacondę, która poluje na ich jajka.
Kolejnym przykładem wartym poruszenia są „śmieciowe wojny”. Raczej każdy się zgodzi, że wysypiska nie są ciekawym miejscem dla kogokolwiek – natomiast inne zdanie ma piątka naszych bohaterów: alolański Grimer i Muk, Trubbish i Garbodor, a także galariański Weezing. Alolańskie formy szlamowego pokemona głównie składają się z toksyn rozkładających śmieci, dlatego idealnym miejscem dla nich będzie wysypisko. A czy najlepszym kąskiem nie byłby pokemon cały z nich stworzony? Takim jest na przykład Trubbish i Garbodor, czyli jedne z większych ofiar na całej Aloli. W regionie Galar także nie jest im za dobrze, bo nie tyle co na nich samych, to na opary produkowane przez nie poluje galariańska forma Weezinga.

Slowpoke ewouluje w Slowbro – kadr z Pokemon: Indigo League.
Teraz poruszymy przypadek nie tyle co drapieżnika i ofiary, co raczej lekkiej symbiozy. Pokemon muszla – Shellder poluje na ogony Slowpoke’ów, ale w tym momencie rzucają nam się przed oczy dwa fakty:
I. Slowpoke nie czuje bólu w okolicach ogona.
II. Ugryzienie Shelldera w ogon Slowpoke’a pozwala połączyć ich w pokemona Slowbro. Natomiast ugryzienie powolnego pokemona w głowę, sprawi, że staną się Slowkingiem.
Dlatego w tej sytuacji drapieżnik – Shellder – zyskuje pożywienie i silną ewolucję na lądzie, a „ofiara” – Slowpoke – tylko to drugie. Ciekawe zjawisko mogliśmy zaobserwować w nowo wydanej grze The New Pokemon Snap, gdzie w jednym z etapów ukazał nam się widok Slowpoke’a wędkującego swoim ogonem na Shelldery, by móc ewoluować.
- Naturalni rywale.
Seviper w walce 1vs3 – kadr z Pokemon: Diamond/Pearl
Zangoose i Seviper to rywale, o których wie chyba każdy. Jeśli Zangoose zobaczy Sevipera, będzie walczył na śmierć i życie. Nawet jeśli są z trenerami, gdy wyczuwają się nawzajem, odnajdą się i w myśl naturalnych instynktów zacznie się bój. Taka sytuacja została ukazana w 48 odcinku szóstego sezonu anime zatytuowamego ZigZag Zangoose. Seviper posiadany przez Jessie wyczuł i walczył z Zangoosem innego trenera bez polecenia. Zdarza się to jeszcze ponownie w sezonie 10 pokemonów, odcinku 53 Tears for Fears, gdzie pojawiły się trzy dzikie Zangoosy, a Seviper Jessie zaczął z nimi walczyć. Jessie próbowała umieścić Sevipera w pokeballu, ale wrócił sam i kontynuował walkę ze swoimi rywalami.
Alolański pojedynek 2 na 1! Tak w skrócie można by było przedstawić rywalizacje pomiędzy Vikavoltami a Heracrossami i Pinsirami. Para pokemonów z pierwszych generacji gier zgrupowała się na elektrycznego stwora w walce o teren i jedzenie. Jest to jedyny przypadek rywalizacji 2vs1 w świecie pokemon.
Ostatnim przykładem rywalizacji będzie najnowsza dodana do gry para – pochodzący z piątej generacji Scolipede i naturalny mieszkaniec regionu Galar Centiskorch. W tej walce nie ma faworyta. Obydwoje mogą używać na siebie super efektywnych ataków, więc idąc za definicją z dexa – rywalizacje z natury wygrywa ten kto posiada akurat większy teren.
- Pasożytnictwo
Pasożytnictwo to forma współżycia dwóch organizmów, z których jeden czerpie korzyści, a drugi ponosi szkody lub nic nie zyskuje. Trzy takowe przypadki znajdują się poniżej.

Joltik (pod lewym ramieniem) i Beartic – porównanie wielkości. Kadr z Pokemon: Black & White.
Joltik jest swego rodzaju jemiołą wśród elektrycznych pokemonów. Niczym roślina, która przyczepia się do wysokich drzew, by korzystać z ich dóbr, tak i Joltik, by żyć, musi przyczepiać się do pokemonów produkujących prąd i go wysysać. Czemu? Odpowiedź jest prosta. Ten pająk potrzebuje energii, bo inaczej nie będzie mógł się poruszać. Ulubionym pokemonem do pasożycenia jest dla niego Yamper. Dzięki temu, że Joltik to jeden z najmniejszych gatunków znanych nam dotychczas, niezauważone przyczepienie się do pokemona nie jest dla niego wielką trudnością.
Sytuacją, w której ofiara nie traci dużo jest relacja pomiędzy Hypno a Komalą – pierwszy żywi się snem, natomiast drugi całe życie śpi. Czyżby nie był to raj dla Hypno?

„Bezdomny” Dwebble Ciliana – kadr z anime.
Dwebble to mały pokemon przypominający kraba pustelnika z dużymi szczypcami. Posiada haczykowaty ogon, który jest ukryty pod kawałkiem szarej skały (i to ona nas tu sprowadza), której używa jako skorupy. Po znalezieniu skały do wykorzystania jako skorupa, Dwebble sprawdza, czy można jej użyć, a następnie kopie dziurę w jej dnie. Może wypchnąć z ust żrący kwas, który pomoże mu wyrzeźbić taki otwór. Jeśli skała pęknie, Dwebble nie uspokoi się, dopóki nie znajdzie zastępstwa. Poszukiwanie odpowiednich skał sprawia, że jest naturalnym wrogiem i pasożytem Roggenroli i Rolycoly, próbując przerobić je na nowe mieszkanie. Jeśli nie może znaleźć nadającego się do życia kamienia, przenosi się do legowisk Hippowdona, gdzie usuwa wszelkie kamienie znajdujące się wzdłuż rzeki. W zamian Hippowdon opiekuje się bezdomnym Dwebblem i daje mu kamienie na nową skorupę.
Przykładów można by było jeszcze mnożyć i mnożyć, lecz to tyle na dzisiaj, piszcie czy wam się podobało i czy chcielibyście drugą część. Do następnego artykułu!
mi się podobało zrób drugą część
zrób drugą część
Nuda.